Tip:
Highlight text to annotate it
X
Бегај од таму!
Што мислиш дека правиш?
Почекај, тато!
Итан!
Ајде, идиоти. Бегајте!
Пази што правиш,
можевме сите да погинеме.
Зашто не можеш да правиш како што
ќе ти кажат?
Треба да го чуваш понекогаш.
Во ред. Доволно ти е топло?
Нели немаше да не тераат да одиме?
- Ако се беше во ред, немаше да одиме.
Ќе го слушаш братти, зар не Едвард?
Вети ми дека ќе се грижиш за другите.
- Ветувам мамо.
Одете тогаш.
Биди добра девојка.
Во ред, ајде тргнувајте.
Знаев дека нема да мораше да одам
самиот. - Билети молам.
Чао мили.
ХРОНИКИТЕ НА НАРНИА
Лавот, Вештерката и облеката
Професорот знаеше дека доаѓаме.
- Можеби имаме погрешна налепница.
Г-ѓа Мекриди? - Се плашам да.
Ова е се, не донесовте ништо друго?
Не г-ѓо. Само ние сме.
- Мали услуги.
Проферсорот Крк не е навикнат да
има деца низ неговата куќа.
И заради тоа има неколку правила кои
мораме да ги почитуваме.
Ќе нема купување.. или бегање.
Ќе нема неправилна употреба на келнерот
и нема да ги допирате артефактите.
И над се..
не треба да му се смета на професорот.
Чаршафот не мириса баш убаво.
- Нема да биде засекогаш вака, Викси.
Ќе бидеме наскоро дома.
- Да. Ако дома уште постои.
Оди во кревет. - Да мамо.
- Ед!
Видовте надвор. Ова место е огромно.
Можеме да правиме што сакаме тука.
Ќе биде супер.
Навистина.
Гастро..васкуларен. Ајде..
гастро-васкуларен.
Дали е латински? - Да.
- Дали е латински за најлошата игра
воопшто измислена?
- Можеме да си играме криенка.
Но, веќе имаме толку забава.
- Ајде Питер, те молам!
1,2,3... 5,6,7,8..
Јас се скрив тука првин.
Дали се криеше од мене?
Јас, само...
Не, не..
Не сакав да те уплашам.
Ако не ти пречи што прашувам, што си ти?
- Па, јас сум.. Торн. А што си ти?
Ти мора да си некое џуџе без брада.
- Не сум џуџе, девојче сум.
И патем кажано, јас сум највисока во
моето одделение.
Сакаш да кажеш дека ти си жена.
- На мајка ми името и е..
Да, но ти си човек? - Да, секако.
- Што бараш тука?
Па се криев во облекувалната кај..
- Дали е тоа во Нарнија?
Нарнија, што е тоа? - Господе, си.
Се од знаков до замокот на океанот,
секое стебло и камен што го гледаш
е Нарнија.
Снежна облекувална. - Облекувална.
Дозволи ми да се преставам себеси.
Моето име е Томас. - Мило ми е
г-не Томас, Јас сум Лиз Патенси.
Се ракуваш. - Зошто?
- Не знам, луѓето едноставно се ракуваат.
Па, Лизи Патенси од блескавиот град
Облекувална, како би било да дојдеш
да се напиеш чај со мене?
- Благодарам многу, но..
најверојатно би требало да се вратам.
- Само една чаша.
И ќе има прекрасен оган, со чај,
торта.. дури и ќе извадиме нешто специјално.
Не знам. - Ајде. Не запознавам секој ден
нов пријател.
Па претпоставувам дека би можела
да останам малку.
Добро си?
Еве сме, дојди.
Живееш на убаво место.
- Благодарам многу.
Не тоа, тоа е моја слика. Татко ми.
- Има убаво лице.
Личи многу на тебе.
- Не сум баш како него навистина.
Мојоттатко се бори во војната.
- И мојоттатко отиде во војна.
Беше пред долго време. Пред оваа ужасна
зима. - Зимите не се само лоши.
Има скијање по мраз, мавање со топки..
И Божик.- Нема овде.
Сме немале Божик веќе сто години. - Што?
Без подароци 100 години?
Секогаш сум сакал мал божик во
оваа долга зима.
Знаеш, ние Торновите танцувавме со
Драјардите цела ноќ и никогаш не
бевме уморни. Музика, каква музика.
Би сакала ли да слушнеш некое парче сега?
Да, молам.
Сега, дали нешто од ова ти е познато?
- Извини, не.
Добро. Бидејќи ова, најверојатно нема
да ти звучи како ништо такво.
Каде отиде?
- Таква ужасна форма.
Не, подобар си од тоа.
- Грешиш.
Не си можел да направиш
нешто толку лошо.
Но направив нешто, нешто што
сега го правам. - Што правиш?
Те киднапирав. Белата вештерка која прави
секогаш да е зима и секогаш да е ладно
даде наредби дека ако најдеме луѓе во
шумата да и ги предадеме на неа.
Мислев дека си ми пријател.
Пази, шумите се полни со шпиони.
Дури и некои од дрвјата се на
нејзина страна.
Можеш ли да го најдеш патот назад
до портата? - Мислам дека да.
Добро.
Ќе бидеш ли добро?
Извини, многу ми е жал. Еве.
- Задржи го.
На тебе ти треба повеќе од на мене.
- Среќен ме прави и мило ми е што те
запознав. Ме направи да се чуствувам
подобро одошто во последните 100 години.
А сега оди. Оди.
Во ред е, се вратив.
- Заќути, не бара!
Мислам дека вие двајца не ја сфаќате баш
идејата на оваа игра.
Не се прашувате ли каде бев?
- Тоа е поентата.
Затоа те бараше.
- Дали тоа значи дека победив?
Мислам дека Лизи не сака да игра повеќе.
- Ме немаше со часови.
Гледаш, единствените дрва овде се
заднината на соблекувалната.
Но, би сакал да ја имам
твојата имагинација.
Но не замислував. - Доволно е Лизи.
- Не би лажела за ова. - Ти верувам.
Да? - Секако. Не ли ти кажав за фудбалот
во шифоњерот и.. - Престани.
Само шала е. - Научи да пораснеш.
- Замолчи, ти не си!
Е ова убаво го реши.
- Навистина беше таму.
Сузан е во право, Луси.
Доволно е.
Луси, каде си?
Луси. Се надевам дека не си во
темнината.
Луси? Луси!
Луси, каде си?
Луси, мислам дека ти верувам сега.
Луси?
Остави ме на мира! - Што е сега Гинебрик?
- Нека ме пушти!
Не направив ништо лошо. - Ја виде
кралицата на Нарнија.
Не знаев. - Е па..
Почекај!
Кое е твоето име?
- Едмунд.
И како ти Едмунд, дојде во моето
кралство? - Не сум сигурен.
Само ја следев сестра ми. - Сестра ти?
Колку други? - 4.
Но сестра ми е единствената која била
тука порано. Рече дека се запознала
со некој Торн по име Томас.
Не и поверуваме. - Едмунд..
личиш дека ти е ладно. Дојди
седни до мене.
А сега, како би било нешто за пиење?
- Да, молам. Ваше Височество.
Пијалак.
- Како го направивте тоа?
Можам да креирам се што ќе посакам.
- Можете да донесете тула?
Би сакал ли нешто да каснеш?
- Нешто лесно.
Би сакала да се запознаам со остатокот
од твојата фамилија. - Зашто?
Не се ништо специјално. - Сигурна сум
дека не се ништо како тебе но..
гледаш Едминд, јас немам свои деца
а ти си баш тип на момче кое јас би можела
еден ден да го видам да стане
Принц на Нарнија.
Можеби дури и крал. - Навистина?
Секако дека мораш да ја донесеш фамилијата.
Сакате да кажете дека и Питер ќе биде крал?
- Не, не. Но на крал му требаат слуги.
Претпоставувам дека би можел да го
донесам.
Зад овие шуми.. ги гледаш ли они два врва,
замокот е веднаш таму.
Има цели соби полни со твоето омилено
јадење. - Може ли да добијам сега?
Не!
Покрај тоа, јас и ти ќе се видиме наскоро.
Се надевам. - Височество.
До тогаш мили. Ќе ми недостигаш.
Едмунд, и ти стигна до овде.
Зарем не е прекрасно?
Каде ти беше? - Со г-н Томас.
Белата вештерка ќе го казни
што се сретна со мене. - Вештерка?
- Се нарекува себеси кралицата на Нарнија.
Добро ли си? Личиш лошо.
- Што очекуваш? Смрзнувачко е.
Како да си одиме од тука?
- Ајде, наваму.
Питер, Питер, разбуди се!
Бевме таму повторно!
За што збориш?
- Се е таму како што ви кажав.
Сонуваше Луси. - Го видов г-н Томас
повторно. Овојпат и Едмунд беше.
Ти го виде Торнот? - Па, не беше баш кај
него со мене, он..
што ти правеше Едмунд? - Само си играв.
Извини, не требаше да ја охрабрувам.
Знаете како е овие денови, едноставно не
знаат кога да престанат да се преправаат.
Вие деца не сте...
Професоре. Извинете, им кажав
да не ви сметаат.
Сигурно има објаснување за ова.
Но првин на оваа и треба малку грижа.
Изгледа дека ја померивте рамнотежата
на мојата домаќинка.
Се извинуваме г-не. Нема да се повтори.
- Нашата сестра е г-не. Луси.
Девојчето што плачеше. - Да г-не.
Вознемирена е. - Поради?
Ништо не е. Можеме да се справиме
со тоа.
Мисли дека нашла магична земја.
Во вашата облекувална.
Што рече? - Во облекувалната, горе.
Луси мисли дека нашла шума во неа.
Не престануваше да збори за неа.
- Каква беше?
Не баш во ред г-не.
- Не, не она. Шумата.
Не можете да кажете дека и верувате.
- Вие не и верувате?
Логички не е возможно. - Што ве учат
во школо овие денови?
Мислев дека само се преправа.
- Вистината обично е подлабока.
Немате видено порано? - Не, ова ќе
ни е првпат.
Тогаш логички мора да е така.
- Велите дека треба да и веруваме.
Сестра ви е, зар не? Фамилија сте.
Пробајте да се однесувате како таква.
Питер се затрчува и успева со
уште еден удар.
Разбуди се мечталко. - Зашто не можеме
повторно да играме миженка?
Мислам дека рече дека тоа е детска игра.
- На сите би ни годел свеж воздух.
Повеќе ми се допаѓа внатре.
- Спремен си? - Да.
Сега работа заврши. - Ти си крив.
Мекриди. - Ајде.
Ајде! - Мора да се шегуваш.
Вратете се.
- Престанете..
Невозможно. - Не се грижете.
Ова е само вашата имагинација.
Претпоставувам дека ’ Жал ни е’
не е доволно. - Не би.
Но со ова би било.
Престани.
- Ти мал лажливец.
Ни ти не и веруваше.
- И се извинив на Луси.
Кажи дека ти е жал. - Жал ми е.
- Во ред е. Време беше за преправањето
да заврши. - Би требало да разгледаме
наоколу.
Мислам дека Луси би требала да реши.
- Сакам сите да се запознаете со г-н Томас
Тогаш кај него одиме. - Но не можеме
да продолжиме по снегов вака.
Не. Но на професорот сигурно нема да
му смета ако ги употребиме овие.
Како и да е, ако размислиш малку логично.
Не ги ни вадиме од облекувалната.
Но тоа е женски капут. - Знам.
Здраво.
Луси!
Кој би направил вакво нешто?
Г-н Томас е обвинет за виското предаство
против нејзиното височество Џејдис,
кралицата на Нарнија. Оптужбата е
криење на луѓе.
Нека долго живее кралицата.
Добро, сега навистина би требало
да се вратиме. - Што со г-н Томас?
Беше уапсен само зашто беше со човек.
Мислам дека не можеме многу да направиме.
Не разбирате, зар не?
Јас сум човекот.
Мора да откриле дека ми помогнал.
- Можеби можеме да се јавиме во полиција.
Не се грижи, ќе смислиме нешто.
Зашто? Сакам да кажам, криминалец е.
Таа птица не гледа нас.
Дабар е.
Дојди, момче.
Нема да ја намирисам, ако тоа сакаш.
- Извини.
Луси Патенси?
Да?
Дали ова припаѓаше на - Г-н томас.
Го земав штотуку пред да го однесат.
Во право си. - Следете ме.
- Што правите?
Во право е, од каде знаеме дека
можеме да му веруваме?
Рече дека го знае Торнот. - Дабар е.
Не би требало да кажува ништо.
Се ли е во ред?
- Да, само разговаравме.
Подобро е некои работи да се остават за
подоцна. - Мисли на дрвјата.
Ајде, не сакаме да бидеме тука од кога
ќе падне мракот.
Изгледа дека стариот Гибон има
пијачка. - Прекрасно.
Сеуште има многу што да се прави.
Бизнисот не е како порано.
Дабар, ти ли си? Бев ужасно
загрижена. Ако дознаам дека пак..
Тоа не се јазовци. Мислев дека нема да
го доживеам овој ден.
Види ми го крзното. Не можеше да ми
кажеш малку пред време да се спремам?
Од каде да знаев? - Дојдете внатре.
Да ви најдеме нешто за јадење.
И некое цивилизирано друштво.
- Пазете на скалите.
Зарем не можеме ништо да направиме
за да му помогнеме на Томас?
Он е во куќата на вештерката. а знаете што
јас кажувам: Малку од оние кои ќе влезат
таму повторно излегуваат надвор.
- Но има надеж мила.
Да, секогаш има малку надеж.
Аслан е на потег.
Кој е Аслан?
- ‘‘Кој е Аслан?‘‘
Вие мали... што?
Не знаете, зар не?
- Не сме биле тука баш толку долго.
Тој е само кралот на цела шума.
Главниот. Правиот крал на Нарнија.
Го немаше долго време. - Но штотуку
се врати. Ве чека кај неговата маса.
Не чека нас? - Мора да се шалат.
Не знаат ни за пророштвото.
Враќањето на Аслан, апсењето
на некој, тајната полиција..
се е тоа поради вас. - Не обвинувате нас?
- Не, не ве обвинуваме.
Има пророштво. Кога коските и месото на
Адам ќе бидат на престолот,
злото време ќе заврши. - Знаеш, не се
вели така. - Ја пропуштате поентата.
Одамна е предскажано дека двајца синови
на Адам и две ќерки на Ева ќе ја победат
белата вештерка и ќе го повратат
мирот во Нарнија.
А вие мислите дека ние сме тие?
- Подобро да сте, зашто Аслан веќе
ја спреми вашата армија. - Армија?
- Мајка ни не прати далеку за да не
бидеме вовлечени во војна.
- Мислам дека сте погрешиле.
Ние не сме херои.
- Ние сме од Финчли.
Благодарам за вашето гостопримство.
Навистина мораме да си одиме.
Не можете тукутака да си одите.
- Во право е. Мора да му помогнеме на
г-н Томас. - Не е во наши раце.
Извинете, време е ние 4 да си одиме дома.
Ед? Ќе го убијам. - Можеби нема да
мораш. Дали Едмунд бил во Нарнија порано?
Побрзајте!
Едмунд! - Потивко.
Одите во нивни раце.
Не можеме да го оставиме.
Брат ни е. - Он е мамецот.
Она ве сака сите четворица. - Зашто?
- За да го запре пророштвото да се оствари.
За да ве убие.
Ова е се твоја вина. - Моја вина?
- Ништо немаше да се случи ако ме
слушаше на прво место.
- Значи знаеше дека ова ќе се случи.
Не знаев што ќе се случи, но моравме да
си одиме додека можевме.
Престанете! Ова нема да му помогне на
Едмунд. - Во право е.
Само Аслан може да му помогне на
вашиот брат сега.
Тогаш однеси не кај него.
Биди мирен странецу,
или нема да се мрднеш повторно.
Кој си ти? - Јас сум Едмунд.
Кралицата ми кажа да се вратам тука.
Јас сум син на Адам. - Моето извињување.
Среќа што те знае кралицата, иначе..
немаше да биде толку среќа.
Наваму.
Почекај тука.
Удобен? - Да, ваше височество.
Мислев дека ќе ти се допаѓа. Кажи ми
Едмунд.. дали сестрите ти се мртви?
Не. - А братти?
Неинтелегентно суштество.
Не мислам..
- КАКО СЕ ОСМЕЛУВАШ ДА ДОЈДЕШ САМ?
Едмунд, побарав толку малку од тебе.
- Слушнете ме.
А не го можеше ни тоа. - На пола пат сум.
Тие се во куќата кај браната.
Кај дабарите.
Па.. сепак изгледа не си
тотален промашај.
Се прашував.. може ли сега да
добијам од благото?
Нашиот гост е гладен.
Наваму за твоето јадење.
- Морган... знаеш што треба.
Побрзај, не бркаат.
- Што правите?
Ќе ни заблагодарувате подоцна.
Имаме долго патување пред нас
а о е доста кренки кога е гладен.
- Е не сум.
Земете ги.
Мислиш ли дека ќе јаде џем?
- Ќе видиме.
Побрзајте.
Ништо не чини во ова место.
- Ми кажа дека ти се допаѓа.
Побрзо, наваму!
- Побрзајте.
Трчајте!
Требаше да понесеш мапа.
- Немаше место покрај џемот.
Ајде Луси.
Толку ми е жал мили.
- Ми беше најдобар другар.
Што се случило тука? - Ова станува со
оние кои работат против вештерката.
Предавнику.. - Смири се. Јас сум еден
од добрите момци.
Да ти кажам право, многу личиш
како еден од лошите.
Само фамилијарна сличност. Можеме да
дебатираме подоцна. Сега мораме да одиме.
Што имаше на ум?
Момци, изгубивте нешто зар не?
- Не ме патронизирај.
Знам каде лежи твојата верност.
Бараме некои луѓе.
Луѓе во Нарнија? Тоа е вредна
информација, не мислиш така?
Твојата награда ќе биде твојот живот.
- Не е многу, но сепак..
Каде се бегалците?
На север. Избегаа на север.
- Најдете ги.
Му помагав на Томас. Но вештерката
дојде до него пред мене.
Добро ли си? - Би сакал да можев да кажам
дека полошо лаат одошто касаат.
Престани да се мрдаш. Полош си од Бивер
на ден за капење. - Првиот ден во годината.
Фала за вашата љубезност.
- Се плашам дека тоа е се што имав.
Си одиш? - Времето е кратко. Самиот Аслан
ме замоли да соберам повеќе трупи.
Аслан. - Каков е?
- Како се што било кога слушнавме.
Ќе ви биде мило што е на ваша страна
во битката против вештерката.
Не планираме да се бориме со вештерката.
- Но сигурно кралот Питер..
пророштвото. - Не можеме да одиме
во војна без тебе.
Само го сакаме брат ни назад.
Еј, ако не ги јадеш..
Г-н Томас? - Тоа што остана од него.
Ти си братот на Луси Потенси.
- Јас сум Едмунд.
Го имате истиот нос.
Дали сестра ти е добро?
Дали е на сигурно?
- Не знам.
Мојата полиција ја растури таа брана,
твојата мала фамилија ја нема.
Каде отидоа? - Не знам.
- Тогаш не си ми повеќе потребен.
Чекајте. Биверот рече нешто за Аслан.
- Аслан?
Каде? - Не може да се очекува да знае се.
- Реков, каде е Аслан?
Не знам, заминав пред да кажат билошто.
Сакав да те видам.
Стража! - Височество?
- Ослободи го Торнот.
Знаеш ли зашто си тука, торну?
- Зашто верувам во слободна Нарнија.
Тука си зашто тој те предаде. За благи.
Носете го горе.
Едмунд, ова е негова фамилија.
Кампот на Аслан е во близина на
камената маса. Кај замрзнатата река.
Реката е замрзната веќе сто години.
Толку е далеку. - Тоа е светот мили.
Да не очекуваше да биде мал?
Помал.
Кога ќе бидеш спремен, сину на Адам.
Ајде сите, сеуште сме далеку.
- Ако ни каже да побрзаме уште еднаш,
ќе го претворам во убава крзнена шапка.
- Ајде!
Почнува да се прави малку главен..
- Побрзајте, трчајте!
Можеби си отиде.
Претпоставувам да излеземе. - Не.
Не вредите ништо на Нарнијаната Порта.
Ни ти Бивер. - Е фала.
Подигнете се. Се надевам дека ќе бидете
добри бидејќи има некој да ве види.
Среќен Божик г-не. - Сигурно е Луси.
Откако ти пристигна.
Мислевме дека ти си вештерката.
- Да, извинете за тоа.
Но во моја одбрана, имам возено една
ваква дури и подолго од вештерката.
Мислев дека немаше Божик во Нарнија.
- Така беше долго време.
Но надежта што ја донесовте, височества.
Конечно почна да ја ослабува моќта нејзина.
Сепак ако се осмелувам да кажам,
би ви годеле овие. - Подароци!
Сокот на огнениот цвет. Една капка
ќе излечи секаква повреда.
Се надевам дека никогаш ќе немаш
потреба да го употребиш.
Фала г-не. - Мислам дека може да е
доволно сериозно. - Сигурно е така.
Битка е грда работа.
Сузан..
верувај во овој лак и нема лесно да
промашиш. - Што стана со битките се
грда работа? - Изгледа дека немаш
проблем да бидеш повредена.
Носи го ова, и каде и да си
ќе бидеш сигурна. - Фала.
Питер... времето да ги употребиш овие
можеби се наближува.
Фала г-не. - Ова се алати, а не играчки.
Носи ги убаво и мудро.
Сега морам да си одам.
Зимата скоро заврши.
Работите се насобираат кога
те нема 100 години.
Долго нека живее Аслан!
И среќен Божик!
Рече дека зимата скоро заврши.
Знаете ли што тоа значи?
Нема повеќе мраз.
Мораме да преминеме сега.
- Но Бивер е долу.
Чекајте, размислете за ова за минута.
- Немаме минута.
Нема потреба да си толку реалистичен.
- Не, ти пробуваш да си паметна.
Како и обично.
Чекајте, можеби јас би требало да
одам прв. - Можеби би требало.
Ти си криел по малку а?
- Па не знаеш која ти е последна.
Знаете ли што мама би направила?
- Мама не е тука.
О не! - Трчајте!
Не! - Питер!
Спушти го тоа момче, некој би
можел да се повреди.
Не се грижи за мене, прободи го!
- Оди си додека можеш.
Наскоро браќата ќе дојдат.
- Питер, послушај го!
Паметна девојка.
- Не го слушај, убиј го сега!
Ова не е твоја војна. Се што сака
мојата кралица е тоа.
Можеш да си го земеш храброто злато.
- Слушај, ако имаш мач не значи дека
си херој. Фрли го!
- Немој, Питер. Во опасност си.
Што ќе биде? Нема да чекам
засекогаш.
Питер!
Држете се за мене!
Што направи?
Луси!
Луси!
Го видовте ли моето палто? - Не грижи се
драга, братти се грижи за тебе.
Изгледа повеќе нема да ни
требаат капутите.
Толку е излитено.
Ќе одам да проверам кај потокот.
Височество, го најдовме предавникот.
Го носеше непријателот низ шумата.
Ах, толку беше од помош на нив синоќа.
Можеби можеш да ми помогнеш сега.
Опростете височество. - Не ми губи
време со ласкање.
Всушност не зборев на вас.
Каде се луѓето?
Чекајте! Немојте
Спомнаа нешто за Камената Маса.
Фала Едмунд. Мило ми е што ова суштество
виде памет.. пред да умре.
Размисли на чива страна си Едмунд.
Моја.. или нивна.
Одете, соберете ги силите.
Ако Аслан сака војна,
тогаш војна и ќе добие.
Сите не гледаат нас.
- Можеби мислат дека личиш убаво.
Престани со покажувањето,
личиш прекрасно.
Дојдовме да го видиме Аслан!
Добродојде Питер, син на Адам.
Добродојдовте Сузан и Луси, ќерки на Ева.
И добродојде на вас дабари, ја имате
мојата благодарност. Но каде е четвртиот?
Затоа и сме тука г-не,
ни треба вашата помош.
Имавме мали проблеми попат.
- Нашиот брат е заробен од белата вештерка.
Како можеше ова да се случи?
- Ги предаде.. височество.
Тогаш не предаде сите. - Мирно.
Сигурен сум дека постои објаснување.
Моја вина е навистина.
Бев премногу строг кон него.
Сите бевме.
- Г-не, он ни е брат.
Знам, но тоа го прави предаството
само полошо. Ова можеби е
потешко од колку што мислите.
Тоа е Кера Барабау,
замокот на четирите трона.
Оној во кој ти ќе седиш Питер,
како наш крал.
Се сомневаш во пророштвото? - Тоа е
баш тоа. Аслан, мислам дека не сум оној
кој мислите дека сум. - Питер Потенси.
Бивер исто така спомна дека планираш
да го претвориш во шапка.
Питер..
има вид на магија која е подлабока и
помоќна од сите во Нарнија.
Го дефинира и разликува доброто од
лошото, ни ги определува судбините.
И мојата. - Но јас не можам ни за
фамилијата да се грижам соодветно.
Ги донесе безбедно до тука.
- Не сите.
Питер, ќе направам што можам да му
помогнам на братти. Но треба да
размислиш за она што го барам од тебе.
И јас сакам мојата фамилија да е на
безбедно.
Види го ова никакво дете.
Да не види мама. Никој од нас не се
облекол вака уште пред војната.
Ќе се вратиме со полн багажник.
- Ако некогаш се вратиме.
Извини за тоа. Ни беше порано
забавно заедно. - Да.
Пред да станеш досадна.
- Навистина?
Ве молам, не се обидувајте да бегате.
Уморни сме и преферираме да ве убиеме бргу.
Пиитер !!
Назад! - Питер!
Ајде, веќе поминавме низ ова.
И двајцата знаеме дека го немаш во тебе.
Питер, внимавај!
Одложи го оружјето.
Ова е битка на Питер.
Можеби мислиш дека си крал,
но ќе умреш како куче.
По него.
Ќе ве однесе каде што треба.
Исчисти си го мачот.
Подигни се, сер Питер
борец против волкови.
Витез на Нарнија.
Драјардите ќе ја земат левата страна.
Торновите ќе ги пратиме најпрво.
Затвореникот.
Нема да ме убиеш.
Сеуште не.
Имаме работа.
Едмунд!
Тоа што е сторено, сторено е.
Нема потреба да зборите со Едмунд
за тоа што се случи.
Добро ли си? - Малку уморен.
- Оди поспиј малку.
И Едмунд.. пробај да не залуташ.
На Нарнија нема да и треба уште еден
како тебе. - Спремете се за патувањето
назад. - Си одиме дома?
- Вие да.
И ветив на мама дека ќе ве чувам на
сигурно. Но тоа не значи дека јас
не можам да останам и да помогнам.
- Ти требаме.
Четворицата ние. - Луси, преопасно е.
За малку ќе се удавеше,
Едмунд за малку ќе погинеше.
- Токму затоа мораме да останеме.
Видов што може белата вештерка.
И што ќе направи.
Не можеме да ги оставиме луѓево
на цедило да патат за тоа.
Претпоставувам дека тоа е тоа.
- Каде одиш?
Да повежбам малку.
Ајде момци, само напред.
Едмунд. - Полека коњче.
- Името ми е Филип.
Вештерката побара состанок со Аслан.
Доаѓа наваму.
Кралицата на Нарнија!
Имаш предавник во твоите редови, Аслан.
- Неговата навреда не беше против тебе.
Ги заборави ли законите над кои Нарнија е
изградена? - Не ми ја кажувај
длабоката магија на мене, вештерко.
Бев таму кога беше напишана.
Тогаш убаво помниш дека секој
предавник ми припаѓа мене.
Неговата крв е моја сопственост.
- Пробај да го земеш тогаш.
Дали навистина мислиш дека обична сила
ќе ги одрекне моите права? Мало дете.
Аслан знае дека ако не добијам крв како
што законот наведува, цела Нарнија ќе
биде преобратена, и исчистена со
оган и вода. Детето ќе умре на
Камената Маса.
Како што е традиција.
Не можеш да се осмелиш да ме одбиеш.
- Доволно е.
Ќе зборам со тебе насамо.
Го повлече своето барање за
крвта на синот на Адам.
Како знам дека твоето ветување ќе
биде одржано?
Сузан..
Не би ли требало двете да сте во кревет?
Не можевме да заспиеме. - Те молам Аслан,
може ли да дојдеме со тебе?
Би ми било мило ако ми правите друштво
одредено време. Благодарам.
Време е. Одовде морам да продолжам сам.
Морате да ми верувате.
Ова мора да биде направено.
Фала Сузан, фала Луси.
Збогум.
Погледнете, големиот лав!
Зашто не се бори назад?
Заврзете го!
Почекајте, нека прво биде
обричен.
Донесете го кај мене.
Аслан..
малку сум разочарана од тебе.
Навистина ли мислеше дека
понудувајќи се себе можеше да го
спасиш детето предавник?
Ми го даде својот живот а спаси никого.
Толку за љубов.
Вечерва.. длабоката магија ќе
биде задоволена.
Но утре.. ќе ја освоиме
Нарнија засекогаш!
Умри!
Аслан е мртов!
Генерале, подготви ги трупите за битка.
Сакам најкратка битка.
Предоцна е.. го нема.
Мораше да знае што прави.
Бегајте, бегајте сите!
Гледај.
Мораме да им кажеме на другите.
- Не можеме тукутака да го оставиме.
Мораат да знаат.
Соништата..
Бидете мирни, ви носам сериозни
вести од вашите сестри.
Во право е.
Тогаш ти ќе мора да не водиш.
- Питер, има армија таму.
Спремна да се бори за тебе.
- Не можам.
Почнав да верувам дека можеш.
- Исто и јас.
Армијата на вештерката е близу сер.
Кои се вашите наредби?
Доаѓаат Височество. Помногубројни и
понаоружани се од нас.
Бројки не победуваат битки. - Не.
Но сигурно помагаат.
Не ме интересираат затвореници.
Убијте ги сите.
Одете од страна!
Дали сте со мене? - До смрт.
За Нарнија!!
Би требало да одиме.
Толку ми е ладно.
Аслан!
Што се сллучи?
Аслан!
Но го видовме ножот, вештерката.
- Ако вештерката го знаеше правото
знашење на жртва, можеби ќе ја
интрепретираше длабоката магија поинаку.
Кога доброволна жртва која не извршила
предаство е ставен на таблата,
Камената Маса ќе напукне и дури и
смртта ќе се сврти назад.
Пративме вест дека си мртов.
Питер немаше да отиде во војна.
Мораме да му помогнеме.
- Ќе му помогнеме, но не сами.
Качете ми се на грбот, имаме многу да
поминеме и малку време да стигнеме таму.
Покријте си ги ушите.
Оган со огнените стрели!
Да!
Повлечете се назад.
- Тоа е сигналот, ајде!
Каде одиме?
Сузан. - Г-не Томас!
Додете, да одиме во замокот.
На Питер ќе му требаат сите
што можеме да ги најдеме.
Едвард премногу се.
Бегајте од тука.
Земи ја девојката и бегај.
....да одиме.
...сеуште не е крал.
Невозможно!
Завршено е.
- Питер!
Каде е Едмунд?
Едмунд!
Кога ќе научиш да правиш
како што ќе ти кажат?
На Источното Море што слуша, ви ја
преставувам кралицата Луси Храбрата.
За Големата Западна шума,
кралот Едмунд Праведниот.
За радијантното јужно сонце,
кралицата Сузан нежната.
За чистото небо Кралот Петар
неверојатниот.
Еднаш крал и кралица на Нарниа,
секогаш крал и кралица.
Нека вашетп кралство трае вечно
заендо со ѕвездите на небото.
Да живее вечно Крал Петар.
Да живее вечно Крал...
Да живее вечно кралица Сузана.
Не грижи се.
Повторно ќе го видиме.
Кога?
Све во свое време.
Еден ден ќе биде тука.
и....
...наредниот не.
Покрај се тој не е наш роб.
Добар е.
Еве.
Тебе ти треба повеќе.
Добар си Филип.
Ајде...
Да земам здив.
Што рече против Сузан.
Вие остане во замокот
а ја ќе одам по останатите.
Што е ова?
Ми изгледа познато.
Тоа е од сонот.
Или сонот е сон.
Луси!
Не повторно.
Лу!Ајде!
Ова е нашата гранка.
Тука сте.
Што правевте во ормарот?
Нема да ни верувате ако ви кажеме.
Пробајте...