Tip:
Highlight text to annotate it
X
К Н И Г А Т А Н А И Л А Ј
Гладен си?
Знаеш дека мораш
да дојдеш до ова,
не изигрувај недопирлив.
Ќе ти се допадне.
Тоа е мачка.
Ете ти.
Остави место за
доручек.
Можам да се сетам
на младите денови,
кога живеејќи за
својот живот
беше се што човек би
сакал да го прави.
Никогаш не сум го
видел утрото.
Никогаш не ми
беше кажано
за тагувањето.
Како можеш да
поправиш
скршено срце?
Како можеш да го
сопреш дождот
од паѓање?
Кажи ми: Како можеш
да го сопреш
сонцето од сјаење?
Што го тера светот
да се врти?
Ало?
Ало?
Те молам,
не ме повредувај.
Еве, земи што сакаш.
Смрзната храна.
Земи.
Нема да те повредам.
-Да?
Тоа беше она што и
минатиот тип го кажа.
Можеш ли да ми
помогнеш?
Тркалото испадна.
Не можам да го
поправам.
Можеби кога...
Кога би можела...
Но не можам.
Единственото добро нешто
за немањето сапун...
...е тоа што можеш да ги намирисаш
киднаперите на милја оддалеченост.
Импресиониран сум.
Овој човек...
...не намириса...
...од триесет стапки
оддалеченост.
Што тоа ни вели за
нашата хигиена?
Што имаш таму
во кесата?
Која кеса?
Има пиштол.
Епа, срање,
не е наполнет.
Никогаш и не се.
Зарем не е така,
стари?
Отвори го ранецот и
истреси го на патот,
убаво и полека.
Не можам да го
сторам тоа.
Симни го ебаниот ранец,
и стави го на земја,
или умри!
Ме слушаш ли?
Сега те слушам.
-Добро.
Дали ти ме слушаш мене?
-Да.
Добро.
Стави ја раката на
мене повторно,
и нема да ја добиеш
назад.
Дали ти се верува
во овој ебан тип?
Во ред, ќе го сториме тоа
на потешкиот начин.
Зошто го стори тоа?
Туку така ми ја пресече
раката?
Зошто стоите наоколу?
Бакнете го!
Што рече?
Во шок е.
Мислам дека мислеше на:
"Убијте го".
Ти реков дека нема да си го
добиеш тоа назад.
Да, рече.
Кој си ти?
Каде ви е водата?
Немаат. Тие сакаа
да те нападнат,
а потоа да те изедат.
Вистина е.
Во количката е.
Ќе земеш малку?
Каде одиш?
-На запад.
Може ли да дојдам
со тебе? -Не.
Не!
Ееј, ееј, ееј...
Каде одиш?
Остани на патот.
Не!
Остани на патот,
не е твоја грижа.
Остани на патот,
не е твоја грижа.
Не те познавам.
-Не сум одовде.
Не сери.
Не си одовде.
Не сакам никакви
проблеми.
ОК.
Само муштерија, ОК?
-ОК.
Жалам, но морам да ги
видам рацете.
Не сум еден од нив.
ОК.
Ќе земам нешто
од мојата кеса.
Тргни го прстот од
чкрапецот. -Да.
Ох, слатко. Тоа е
Фантом 900, човеку.
Навистина?
Немам видено еден од
нив уште од '90-те.
Да, го земав кога
бев на исток.
Дали сеуште работи? -Да,
треба само да се наполни.
Можеш да го сториш тоа
за мене? Да го наполниш?
Имам кабли.
Не ми требаат кабли,
можам да ти го наполнам.
Ако имаш пари.
Да, имам.
Американски се.
-Ох, да.
Имам многу од овие.
А лабело?
Имаш ли лабело?
Немам лабело.
Имам мачкино масло.
Свежо мачкино масло.
-Не, не.
Добро е, добро е за...
Функционира на
истиот начин.
А играчки?
Имаш ли играчки?
Не, не играм.
Ох, имам...
Ох, да.
Да, да.
ОК, во ред.
Го имам ова,
со овие.
Ох, апсолутно,
тие се твои.
ОК, дај ми неколку часа.
Ќе ти го наполнам.
-Ти благодарам.
Можеш да почекаш онаму,
преку улицата.
Не, добро сум.
-Барот наскоро ќе се отвори
Ќе почекам овде.
Не ми веруваш, нели?
Ќе почекам овде.
-Во ред.
Карни, една од уличните екипи
само што дојде во градот.
Имаат нешто за тебе.
Книги?
-Цел куп.
Кажи им дека сакам
да ги видам. Веднаш.
Добро направивме.
Таа што ја сакаше.
Не е таму?
Не.
Едноставно не разбирам.
Тоа е куп срање од книги.
Не мораш да разбираш.
Јас разбирам.
Остави ми го тоа на мене, и ќе
можеме да бидеме пријатели.
Имам доверба во тебе,
ќе ја пронајдеш.
Ах, чекај!
Го имам и ова.
Ох, е сега, ова е частење.
Тоа е шампон.
Одете начукајте се.
Земете си некои пички.
На моја сметка, колку што ти
и твоите момци ќе поднесете.
Потоа вратете се
на патот.
А потоа ќе ти ја донесеме
твојата книга.
За тоа не се ни
сомневам.
Праќаш луѓе кои не знаат
ни да читаат,
да побараат една книга.
Не е ни чудо што никогаш
не наоѓаат ништо.
Освен ако не сакаш
да одиш со нив.
А што е со овие?
-Запали ги.
Местото преку улицата.
Имаат ли вода?
Имаат ако можеш
да платиш за тоа.
Еве.
Помирисај го ова.
Една од уличните
екипи го пронајде.
Кој знае...
Може да е последниот
шампон на планетата.
И твој е.
Дали ја најдоа
твојата книга?
Не.
Туѓинецу?
Да видам.
Во ред, што ќе биде?
-Вода.
Тоа е добра работа.
Морам да ја искористам мојата
сопствена залиха да ја продадам,
така што, не е ефтина.
Тоа можеби ќе те
однесе пола пат.
Солара!
Земи го ова,
и наполни го.
Чекај.
Ти треба и ова.
Може ли, те молам,
да се поместиш?
Ти благодарам.
Тоа беше мојата мачка.
Убав примерок.
Те видов како го
исфрли од барот.
Не, повеќе го истерав,
не го удрив навистина.
Крена рака на него.
Нема да се повтори,
ти ветувам.
Еј, Мартц, што велиш
за уште една пијачка?
Таа мачка доаѓа овде
веќе две години.
Има повеќе право да
биде овде отколку ти.
Не сакам никакви
проблеми.
Тоа е баш штета,
бидејќи ти...
Знам кој си ти.
Убиец на невини патници
на патот.
Ќе ти биде судено
за нештата што си ги сторил,
го знаеш ли тоа?
Во ред е.
Ќе си ги земам работите,
и ќе заминам одовде.
Во ред, брате?
-Да.
Проклета да биде
земјата заради нас.
Трња и грмушки ќе
донесе, за нас.
Бидејќи од земјата
сме земени,
и за прашината сме.
И во прашината
ќе се вратиме.
Застани!
Те молам.
Редриџ!
Редриџ?
А кој си ти?
-Никој.
Ох, се сомневам
во тоа.
Луѓето кои ги уби
во мојот бар,
тие беа никој.
Но ти сега...
-Ги нема трескавиците.
Не е еден од нив.
Добро. Ова е
цивилизиран град.
Ние не јадеме луѓе.
Не гледаме многу
луѓе од порано.
Не повеќе.
Дали читаш?
-Секој ден.
Колку добро за тебе.
И јас исто така.
Знаеш што е смешно?
Колку и да сме стари,
луѓето како ти и јас,
ние сме иднината.
Што сакаш од мене?
Право на главното.
Ми се допаѓа тоа.
Ти не си само
образован.
Никогаш не сум видел некој
да се справи со нив како тебе.
Не знам каде си го
научил тоа,
ама и тоа како сум сигурен
дека би ми дошло добро.
Мал е градот,
само почеток.
Наскоро ќе се проширам,
ми треба експертска помош.
Добро би ми дошол
некој како тебе.
Ти благодарам. Но навистина
не сум заинтересиран.
Луѓето кои работат за
мене живеат подобро од
било кој работник што сонува.
Прашај го Редриџ, овде.
Прашај ги момците,
било кого.
Вистински кревети,
топла храна, жени.
Чиста вода.
Би можел да поминеш и
многу полошо, пријателе.
Благодарам.
Но морам да бидам
некаде.
Каде?
На запад.
Нема ништо на запад.
Мене ми е различно кажано.
Од кого?
Ајде вака.
Остани вечерва.
Пробај малку од нашата
гостопримливост,
види како ти се
допаѓа.
Ќе разговараме повторно
изутрина.
Еден совет, одачу.
Тоа не е избор.
Секогаш постои избор.
Ќе има некој пред твојата
соба цела вечер.
Ако ти затреба нешто.
-Не ми треба ништо.
Никогаш не знаеш.
Ова е за тебе.
Тоа е вода за миење,
малку храна, и малку
специјален десерт,
на сметка на куќата.
Треба да го земеш ова
или да кажеш нешто,
за да можам да те
пронајдам.
Благодарам.
-Нема на што.
Може ли да ти донесам
уште нешто?
Не, добро сум,
благодарам.
Си ослепела во
војната?
Родена сум ваква.
Мислам дека веројатно
сум среќна бидејќи
веќе се навикнав да бидам
ваква пред
тоа да се случи.
Епа, благодарам
за храната.
Нема на што.
Ми се допаѓа
твојот парфем.
Тоа е само шампон.
Но, благодарам.
Добра ноќ.
Мислам дека нема
да се предомисли
до изутрина.
Нема да остане.
Тој е различен
од другите.
Нема да можеш да го
натераш да го прави
она што сакаш
да го прави.
Кој спомна нешто
за мене?
Ќе ја пратам Солара.
Не можеш да го
сториш тоа.
Време е подобро
да ја искористам.
Немој.
Те молам.
Те молам, немој.
Те молам.
Може ли да влезам?
Дај ми минута.
Некој веќе дојде
со храна и вода.
Имам се што ми е
потребно.
Дали си сигурен за тоа?
Навистина е светло овде.
Јас сум Солара.
-Така.
Ти ми ја наполни
матарката долу.
Да. Ти си тој
одач, така?
Така.
Ако си загрижен за плаќањето,
на сметка на куќата е.
Плаќање за што?
А зошто не седнеш?
Не.
Не, не можам
да одам.
Ако го сторам тоа,
ќе ја повреди мајка ми.
Кој?
-Карнеги.
Тој ти е татко?
-Не.
Ние му припаѓаме
нему, исто е.
Ќе спијам на подот.
Изутрина ќе му кажеш
дека добро
си се забавувал. Ветувам,
нема да бидам проблем.
Те молам.
Коњот на Б4.
Ти си на потег.
Па... колку си стар?
-Молам?
Навистина немам видено
многу луѓе
на твоја возраст да
патуваат одовде порано.
Епа, поминаа...
...30 зими од блесокот.
Навистина не се сеќавам.
Дали се сеќаваш
како било?
Во светот, порано.
-Да.
Како било?
Луѓето имаа повеќе отколку
што им беше потребно.
Немавме поим што беше
скапоцено, а што не.
Фрлавме нешта за кои
луѓето би се
убивале меѓу себе сега.
Навистина?
-Да.
Имаш книга.
Може да ја видам?
Не, не можеш.
Сакам само да ја
погледнам.
Не знам ни да читам, те молам,
само да ја погледнам.
Што е со тебе?
Тоа е само книга.
Тоа не е само книга.
Како тоа мислиш,
тоа не е само книга?
Нема повеќе прашања
за книгата, ОК?
Нема повеќе прашања.
Имам прашање за тебе,
кога веќе си тука.
Можеби ќе одговорам
на него, можеби нема.
Од каде ја добивате
вашата вода?
Не можам да ти го
кажам тоа.
Не можеш да ми кажеш,
или не знаеш?
Ох, знам.
Но ако ти нема да
зборуваш за книгата,
јас нема да зборувам
за водата.
Во ред. Имам друго
прашање за тебе.
Одлично.
Гладна си? Да, има
многу храна таму.
Повеќе отколку што
можам да изедам.
Ајде вака.
Можеме да ја делиме,
како што старите
луѓе правеле.
ОК.
-ОК?
Почекај малку.
Седни.
Седи.
Дај ми ги рацете.
Што правиш?
Верувај ми,
дај ми ги рацете.
Затвори ги очите.
Мили Боже, ти благодариме
за овој оброк.
Ти благодариме за
топлиот кревет и
кровот над нашите глави
во ладните ноќи,
како што е оваа.
Премногу мина.
-Од книгата ли е ова?
Затвори ги очите.
Ти благодариме за дарот
на пријателството,
во тешките времиња
како овие.
Амин.
Сега ќе јадеме?
Сега ќе јадеме.
Добро утро, Солара.
Каква ти беше ноќта,
спиеше ли добро?
Го сторив тоа што го кажа.
-Секако дека го стори,
но прашувам:
Дали успеа?
Дали ќе остане?
-Не зборувавме многу.
Солара, душо,
касни нешто.
Мамо, дај ми ја раката.
Затвори ги очите.
Мамо, верувај ми.
Мили Боже.
Ти благодариме за
нашата храна.
Ти благодарам за
мојата мајка.
Благодарам за кровот
над нашите глави.
И...
Епа, претпоставувам,
тоа е се засега.
Амин.
Тоа е зборот
што го бараш.
Амин.
Така завршуваш.
Рече дека не сте
зборувале многу.
Но дали тој
читаше нешто?
Ти поставив прашање.
-Бил, немој.
Ти, затни си ја муцката.
Застани!
Ја повредуваш мајка ти,
Солара.
Рече дека чита секој ден.
Дали?
Твојата мајка би сакала
да прозбориш.
Не знам!
Не знам.
Да, ОК.
Да, читаше.
Каква книга читаше?
Не знам.
Некаква си стара кожна.
И?
Не знам, имаше нешто
од напред.
Кажи ми.
Мораш да ја пуштиш.
Покажи ми!
Редриџ!
Срање! Бев буден
цела ноќ.
Каде е?
Не знам...
Само сакам да бидам
сигурен дека нема
киселина таму.
Не е важно, само
извади го ова.
Извади го.
-Само да го исушам...
Еј!
-Во ред!
Ти благодарам. Можеш да им
кажеш дека сум те натерал.
Кажи го. -Ме натера
да го сторам тоа.
Наполнето ли е тоа нешто?
Мислам дека не е
наполнета.
Има само еден начин
да дознаеме.
Види, потребна ми е
таа книга.
Мислам, јас сакам
таа книга. И тебе.
Ако ме натераш
да бирам,
ќе те убијам и ќе ја
земам таа книга.
Зошто, зошто ја сакаш?
Израснав со неа.
Ја знам нејзината моќ.
И ако ја прочиташ,
тогаш и ти ќе ја знаеш.
Затоа ги запалиле сите
после војната.
Само преживувањето
е чин на верата.
Градењето на овој град
е дури и поголем
чин на вера. Но тие
не го сфаќаат тоа.
Никој од нив не сфаќа.
И јас ги немам зборовите
да им помогнам,
но книгата ги има.
И признавам...
...морав да правам нешта,
многу, многу нешта,
кои ги мразев,
го признавам тоа.
Но кога би ја имале
таа книга,
не би морал.
Можеш ли да замислиш колку
различен, колку праведен
овој мал свет би можел
да биде кога би ги имале
правите зборови за
нашата вера.
Луѓето навистина
би сфатиле зошто
се овде и што прават,
што не би имале никакви
други грозни мотиви.
Не е исправно да се држи
таа книга сокриена,
туку е наменета да се
сподели со останатите.
Наменета е да се
рашири.
Нели е тоа она
што го сакаш?
Со цело мое срце
и душа.
Секогаш верував дека ќе
најдам место каде што
оваа книга припаѓа,
каде што е потребна.
Епа, сеуште не сум го
нашол.
Го сакам типов.
Го сакам типов.
Застрелајте го.
Ве молам.
Што стоите наоколу?
Скинете го, проклетство!
Скинете го!
Не сакам да ме следат!
Сакам да дојдам
со тебе!
Дали си глупава?
-Го мразам местово.
Тогаш промени го.
Мојата мајка мисли дека
ќе бидам безбедна со тебе.
Ќе те однесам таму каде
ја земаме нашата вода.
Можеш да земеш се што
можеш да понесеш.
Мислам, се што ние
можеме да понесеме.
Карнеги знае за уште
два извора на север.
Тој вели дека ќе изгради
повеќе градови.
Како знаел за овој?
Бил овде.
Кога бил млад.
Во светот порано.
Претпоставувам дека сите други
што знаеле за тоа умреле.
Навистина треба да
побрзаме.
Мислам дека ги оставив
моите очила внатре.
Можеш ли да ги
побараш за мене?
Што правиш?
Таков лажго си.
Не сум лажго.
Рече дека можам
да дојдам со тебе,
ако ја добиеш
својата вода.
Не го реков тоа јас,
ти го рече тоа.
Покрај тоа, патот не е
место за тебе.
Многу е полошо отколку
што си мислиш.
Збогум, Солара.
Убаво беше што те познавав,
го мислам тоа.
Еј.
-Да?
Еби се!
Дали ги изми твоите
нечисти ебани раце?
Двапати, Г-дине.
Со вашиот сапун.
Состави екипа,
ќе одиме по нив.
За една ебана книга.
-Тоа не е ебана книга!
Тоа е оружје!
Оружје што цели
право во срцата
и умовите на слабите
и очајните!
Ќе ни даде контрола
над нив!
Ако сакаме да владееме со
повеќе од еден ебан град,
мораме да ја имаме!
Луѓето ќе доаѓаат од секаде
и ќе го прават точно она
што ќе им го кажувам ако
зборовите се од книгата.
Тоа се случувало порано,
и повторно ќе се случи.
Се што ни треба
е таа книга.
Потоа, ја сакам Солара.
Се ценкаш ли со мене?
Дали е ова договор
што го правиме?
Изгубивме многу луѓе.
Потребен сум ти повеќе
од било кога.
Велиш дека таа книга е
вредна за проблемите.
Епа, ти верувам.
Но за тоа ја сакам
Солара.
Зошто да не?
Зошто да не.
Да се губиме одовде.
По кој пат одиме?
На запад.
Ало?
Може ли некој
да ми помогне?
Ало, има ли некој таму?
Дали си добро?
Ох, да, добро сум.
Продолжи понатаму,
ќе бидам добро.
Дозволи ми само...
-Не! Навистина, те молам!
Добро сум, навистина.
Ми треба маж да ми помогне, не ти.
Ти само продолжи.
Во ред е, ќе ми треба
само минута.
Добро сум.
Те молам...
Помош!
Тргнете се од мене!
Држи ги таму.
Што не е во ред?
-Го слушна ли тоа?
Не мрдај.
Симни ја жицата од тоа.
Намотај ја.
Што е тоа?
-Вечера.
Изгледа како да е
заштитен некако.
Како да не постои ништо
што може да го допре.
Тој е само ебан човек.
Стави куршум во него,
и тој ќе падне.
Уште е топло.
Мртов е не повеќе
од неколку часа.
Не може да биде
далеку.
Кучкин син.
Солара.
Дали си сигурен дека
уште ја сакаш?
Наскоро ќе се замрачи.
Не можеме да ги
следиме навечер.
Ќе не видат дека
доаѓаме.
Ќе поминеме точно покрај нив
и никогаш нема да знаеме.
Во право е.
Пешачат. Изморени се.
Ќе мораат да спијат.
Ќе надополниме
изутрина.
Ќе ги имаме пред
изутрина, Сем.
Тоа подобро да биде
гарантирано.
Навистина ли ја читаш
истата книга секој ден?
Без да пропуштам.
Ќе ми прочиташ
нешто за мене?
Те молам.
Бог е мојот пастир.
Ништо нема да сакам.
Тој ми дава да лежам
во зелените пасишта.
Тој ме води покрај
бистрите води.
Тој ја зацелува
мојата душа.
Тој ме водеше во патиштата
на праведностите
во Неговото име.
Дури и да одам
низ долината
на сенката на смртта,
нема да се плашам
од ниедно зло,
бидејќи Ти си со мене.
Тоа е прекрасно.
-Ти се допаѓа тоа?
Ти си го напишал тоа?
-Да, го напишав.
Навистина?
-Не.
Тоа постоело многу
одамна
пред ти и јас да се појавиме
овде, тоа е сигурно.
Што мислеше под тоа
кога кажа дека
тоа не е било
која книга?
Таа е единствената.
Навистина?
После војната луѓето
се одлучија
да ја најдат и уништат секоја
која огнот не ја запалил.
Некои луѓе велат дека
тоа било причината
за војната од
самиот почеток.
Како и да е, тоа е единствената
што преживеала.
Како си дошол до неа?
Тие велат дека војната
направила дупка во небото..
Веројатно си ги чула
тие приказни.
Да.
Направила дупка во небото,
сонцето слегло доле,
и запалило се.
Се и секого.
Си бил среќен да се
сокриеш во дупка
на место како ова,
или под земја.
Повеќето луѓе
не беа среќни.
Па, година подоцна почнавме
да излегуваме надвор,
лутавме наоколу, не знаевме
што да правиме,
само се обидувавме да
најдеме место да преживееме.
Еден ден слушнав глас.
Тешко е да се објасни,
но изгледаше како да
доаѓа од мене.
Но можев да го чујам толку
чисто како што те слушам тебе.
Што рече гласот?
Ме водеше до местото
каде ја најдов книгата.
Закопана, под
некое губре.
Гласот ми рече да ја
носам книгата на запад.
Ми рече дека пат бил
послан за мене
што ќе ме одведе до
место каде книгата
би била безбедна.
Ми рече дека ќе
бидам заштитен
против се што ќе застане
на мојот пат.
Одам уште од тогаш.
И си го сторил сето тоа
поради глас
во твојата глава што ти
кажал што да сториш.
Да, го сторив.
Знам што слушнав.Знам што
слушам. И не сум луд.
И знам дека никогаш
немаше да успеам,
без помош
Што е тоа?
-Едно прашање премногу.
Легни си, ќе мораме рано
да тргнеме изутрина.
Што правиш?
Извини, мислев
дека спиеш.
Не спиев.
Што правиш?
Само сакав да ја
видам книгата.
Никој не ја допира освен
мене, разбираш ли?
Дали ме разбираш?
-Да, разбирам.
И така не знаеш
да читаш,
не ти е од никаква корист.
Да.
Епа, научи ме.
Почекај, почекај!
Застани!
Велиш дека одиш
веќе 30 години.
Дали некогаш си помислил
дека можеби си се изгубил?
Не.
Како знаеш дека одиш во
вистинската насока?
Одам со верата,
не со видот.
Што значи тоа? -Тоа значи
дека знаеш нешто,
дури и ако не знаеш
нешто.
Нема никаква смисла.
Не мора да има смисла.
Тоа е вера.
Тоа е цвет на светлината
во полето на темнината,
што ми дава снага да
продолжам, разбираш?
Дали е тоа од
твојата книга?
Не, тоа е Џони Кеш...
Што?
Мислиш ли дека живее
некој таму?
Не знам.
Можеби има вода.
Остани зад мене.
"Забрането влегување"
Ова е чудно.
Кој сте вие?
Патници, тоа е се.
Не мислиме ништо лошо.
Забрането влегување.
Не го прочитавте знакот?
Многу ни е жал,
не го видовме.
Што барате овде?
-Ние само...
Не бараме ништо.
Многу ни е жал,
и ако не пуштите,
ќе си одиме по
својот пат.
Џорџ, погледни ги.
Еден од нив е само
девојка.
Стара приказна. Сум ја чул
илјадници пати претходно.
Немаме многу посетители
овие денови.
Џорџ се сомнева
во секого.
Јас сум Марта.
Сакате ли малку чај?
А малку музика?
Толку е смирувачка.
Џорџ!
Можеш да заѕвониш на моето ѕвонче,
да заѕвониш на моето ѕвонче.
Како ви се допаѓа?
Можеш да заѕвониш на моето ѕвонче,
да заѕвониш на моето ѕвонче.
Добро ли е тоа?
-Добро, добро.
Одлично.
Неверојатно е што вие
двајца сте преживеале
овде целосно сами.
Епа, сега, Џорџ е малку
добар со рацете.
Направи многу работи
на ова место,
го направи безбедно.
Ние можеби сме стари,
ама отпорни сме.
Имавме повеќе од неколку
обиди да се одзеде
ова место од нас,
зарем не, Џорџ?
Да, имавме.
Сакам да ви покажам
нешто, дојдете.
Џорџ, не.
Не сега.
Дојдете!
Дали ова се...?
-Гробови? Секако.
Би било нецивилизирано
ако не ги закопаме.
Покрај тоа, добро е
за почвата.
Дојдете внатре.
Можеби ќе можам да
потпржам некои сендвичи.
Епа, благодарам.
Многу ви благодарам.
Мораме да одиме сега.
-Тие ги убија овие луѓе.
Не само што ги убија,
тие и ги изедоа.
Нивните раце им се тресат.
-Премногу човечко месо.
Да одиме.
Најдов малку месо.
Се надевам дека сте гладни.
Не. Не, ви благодарам.
Епа, мораме да тргнеме.
-Толку бргу?
Да, за жал.
Дали сте сигурни дека
не сакате да останете?
Сигурен сум. Многу сигурен.
Спушти ја пушката.
Извини. Земи го ова.
Отвори ја вратата, те молам.
Ви благодарам за чајот.
-Многу ви благодарам.
Врати се внатре.
Џорџ, што не е во ред?
Цела дружина од вооружени
дегенерици, ете тоа,
и тие ги доведоа
право до нас.
Само што поставив добар
кинески порцелан.
Еби ја Кина.
Дали имате уште
оружја?
Оружја? Ќе ти покажам
неколку оружја.
Ајде.
Знаеме дека сте внатре.
Излезете надвор и никој
нема да биде повреден.
Ќе го олеснам тоа.
Прати ја Солара
со книгата..
Што ќе правиме?
Јас знам што ебано
ќе направам.
Чекај, чекај.
Нема да излезат.
Срање! Легнете долу!
Сите долу!
Еј, тој гласот
што си го чул.
Дали кажа нешто
за ова?
Ќе се извлечеме живи.
Двајцата.
А што е со нас?
Не ве спомна вас.
Прекинете со огнот!
Прекинете со огнот!
Заебани!
Пази од страна!
Пази од страна!
Ебани копилиња!
Не пукајте!
Што прават?
-Ништо добро.
Каде е книгата?
Провери го неговиот ранец.
Не е овде.
Ова ти е последната шанса.
Предај се, или,
се колнам, ќе те
закопам овде.
Кучкин...
Да се обидеме повторно.
Карнеги!
-Што?!
Сега.
Каде е книгата?
Дај му ја книгата.
Те молам.
Не му кажувај.
Во куќата е.
Зад телевизорот.
Оди провери го телевизорот.
-Што?
Мора ебано да ме сереш.
Ти оди!
Оди!
Прашај и ќе ти биде
дадено.
Бог е добар,
не е ли така?
Цело време.
Не цело време.
Не!
Гледате?
Што ви реков?
Тој е само човек.
Не! Оставете го
на мира!
Каде е твојата
заштита сега?
А?
Моли се за мене.
ОК?
Го мислам тоа.
Срање.
Назад!
Ајде.
Ајде!
Имаме доволно гориво
да се вратиме назад.
Дали сакаш да одиме
по неа?
Не.
Каде одиш?
-Одам на запад.
Морам да одам
на запад.
Еј.
Жалам.
-За што?
Ова. Сево ова
е моја вина.
Не, не е.
-Да, е.
Ако не дојдев со тебе,
ништо од ова
немаше да се случи.
Не е твоја вина.
Го сторив тоа што морав.
Не мислев дека нешто
ќе те натера
да ја дадеш книгата.
Знаеш, со години
ја носам
и ја читам секој ден.
Бев толку зафатен со
нејзиното чување,
што заборавив да живеам
по она што ме научи таа.
Да?
А што тоа?
Само да...
Да правиш за другите повеќе
отколку што правиш за себе.
Тоа е она што го
добив од неа.
Дали го намирисуваш тоа?
Што?
-Во воздухот. Сол.
Се доближуваме
до океанот.
Тоа е тоа.
Тоа е тоа.
Доведи го инженерот!
Тоа е доволно далеку!
Каква е вашата
работа овде?
Се викам Илај.
Ја имам библијата на Кралот
Џејмс во мој посед.
Останете каде што сте.
Не се обидувајте да правите
никакви ненадејни движења,
или ќе биде пукано на вас.
Бидете внимателни со неа.
Ви благодарам.
Внимателно со неа.
Чекај.
Ова го правиме
веќе долго време.
Чувството е како во музеј.
-Ова е многу повеќе од тоа.
Ова е таму каде што ќе
почнеме од почеток.
Имаме машина за
печатење што ќе биде
во работна состојба
многу наскоро.
Ќе ги учиме луѓето
за светот кој го
изгубија.
Ќе им помогнеме
повторно да го изградат.
Погледни. Шекспир.
Британика.
Недостасуваат само
неколку изданија.
Има цели серии за
прекрасниот Моцарт,
и снимки од Вагнер.
Сеуште во одлична состојба.
Ама никогаш Библија.
Епа, барем не до сега.
Може ли да прашам
во каква состојба е?
Исчукана е.
Но ќе послужи.
Дали би можел
да ја видам?
Да, можете.
Тоа е тоа. Отворена е.
-Добро.
Имате ли нешто на што
можете да пишувате?
Може ли да ни донесете хартија
за пишување, ве молам?
Многу хартија.
Еден куп хартија.
Не е можно.
Невозможно е!
Не е можно!
Обрни многу внимание.
И запиши се што
ќе кажам.
Точно така како што
го кажувам.
Првата книга на Мојсеј.
Наречена Настанување.
Прво поглавје,
прв стих:
"На почетокот, Бог ги
создаде небото
и земјата."
Втор стих:
"И земјата беше без
облик и празна.
И темнината беше над
лицето на бездната.
И Божјиот Дух
лебдеше
над лицето на водите."
Трет стих:
"И Бог рече:
'Нека биде светло.'
И беше светло."
Каде е Солара
Таму надвор.
Нејзин избор.
Се обидов да ја вратам
назад. Таа одби.
Што стори ти
кога таа одби?
Прочитај.
Што и направи на
мојата ќерка?
Прочитај!
Што и направи на
мојата ќерка?!
Прости.
Помина толку многу,
што не се сеќавам.
Мораш. -Морам?
Навистина?
Мораш.
Те молам.
Твојата нога.
-Не боли повеќе.
Можам да ја помирисам.
Работеше толку напорно
за таа книга.
Жртвуваше толку многу,
толку многу луѓе.
Повеќе отколку што
можеше да сочуваш.
Сега, сите тие луѓе кои
беа преплашени
дури и да ти го изговорат
името, се долу,
го растураат барот во овој
момент, го знаеш ли тоа?
И нема никој таму
за да ги сопре.
А ти имаш треска.
Не можам да замислам
какво е чувството кога
го имаш она што го сакаш
толку блиску а може да биде
и милион милји далеку,
исто така.
Престани!
Ме напушташ?
Клаудија?
Клаудија?!
Клаудија!
Мили Боже, ти благодарам
што ми даде снага
и уверувања да ја
завршам задачата
што ми ја довери.
Ти благодарам што ме водеше
право и вистинито,
низ многуте препреки
на мојот пат.
И што ја чуваше мојата одлучност
кога се наоколу изгледаше изгубено.
Ти благодарам за твојата заштита и
за твоите многу знаци на патот.
Ти благодарам за секое
добро што го сторив,
и жалам за лошото.
Не мораш да
заминеш, знаеш.
Многу си добредојдена
да останеш овде.
Ќе бидеш совршено
безбедна.
Ти благодарам.
Но ова е нешто што
морам да го направам.
Каде ќе одиш?
Дома.
Ти благодарам за пријателот
што го запознав.
Те молам, внимавај на неа,
како што внимаваше на мене.
Ти благодарам што конечно
ми дозволи да се одморам.
Толку многу сум
изморен.
Но сега одам да се
одморам во мир,
знаејќи дека сум направил
правилно за своето време
на оваа земја.
СВЕТАТА БИБЛИЈА - НОВАТА
ВЕРЗИЈА НА КРАЛОТ ЏЕЈМС
Се борев во добра борба.
Ја завршив трката.
Ја задржав верата.
Превод: A_JONES_A
Синхронизација : DeMoN_17